Frank aka der Führer
Karin aka Eva Braun
Astrid aka de grote Blonde
Gaby aka Crazy Horse
Christa aka TT
Jo aka Dobbie
Lydia aka Lydia
Arne aka Justin Bieber
Marleen aka Marleen
Rudy aka Wese
Chantal aka Chantal
Filip aka Beelee.
Erster Tag
We hadden om 9h afgesproken bij Gaby om dan samen naar Berlijn te rijden met zijn Honda. Stipt op tijd zoals altijd zijn we vertrokken. De GPS gaf 781 km aan tot aan Fischerinsel, Berlin Mitte. We reden op zaterdag dus het was tamelijk rustig op de baan. Alléén tussen Hannover en Braunschweig stond er gelukkig in de andere richting een mega-file. Het laatste stuk autobahn is een in onbruik geraakte racetrack met nog intacte tribune aan de kant. Uiteindelijk kwamen we na een rit van ongeveer 8 u aan in ons hotel Novotel te Berlijn-Mitte. Inchecken en dan om 19h afspreken om naar een restaurant te gaan. Dinner was in resto Oranium. Eigenlijk was een turks restaurant gepland maar dat as volzet. Géén probleem onze Führer Frank regelde wel alles. Die Turk loopt niet weg. Na het resto zijn we naar een fuif geweest in de "Grüner Salon" van de Volksbühne. Vree wijs, nog tamelijk authentiek Oostduits gebleven. Iedereen was wel moe en alléén de harde kern bleef over. Frank, Karen, Wese, Marleen, Filip en Chantal. Tot 02h00 gebleven en dan in bed klaar voor de volgende dag.
'T zal een beetje pijn doen morgen.
Zweiter Tag
Geen tijd om uit te slapen maar we zijn zeer gemotiveerd. We moeten naar de bunker van de Boros Collectie. Ongelooflijk, de Nazi's hebben gewoon midden in Berlijn een echte bunker neergepoot. De bunker is sindsdien voor alle soorten doeleinden gebruikt, o.a. ook voor een techno-club en nu dus als een tentoonstellingsruimte. De eigenaar Boros stelt in de bunker zijn collectie, vnl. conceptuele kunst, ten toon. Hijzelf woont gewoon op de bovenste verdieping. How cool is that ? Na een snelle hap op het terras aan de Brandenburger Tor is onze volgende afspraak met Lewis, ne ollander die in Berlijn blijven plakken is. Lewis geeft rondleidingen in Berlijn. Vooraf legt hij het systeem van "gratis" rondleidingen uit. Gratis is niet echt gratis want er wordt een fooi verwacht. Géén probleem, was precies een toffe gast. Ondanks het feit dat we de meeste zaken al gezien hadden was de uitleg van Lewis zeer interessant en doorspekt met humor. Na een vermoeiende rondleiding hebben we Lewis toch een mooie fooi gegeven. Het was echt verdient. Terug naar het hotel nu en afspraak om 19h30 om terug te gaan eten. Allen naar Hasir, nen Turk. We kwamen aan en gingen direct aan tafel. Tijdens het eten werd flink wat afgelachen en zaten we geregeld op de kap van de Turken. De Turkse garçons vonden ons precies vree wijze gasten want ze kwamen bij ons zitten om ook een beetje mee te zeveren. Tot onze verbazing was er zelfs enen die in 't Gents "kluutzak" kon uitspreken. Uit dankbaarheid voor ons zeer geapprecieerd bezoek kregen we nog een raki. Met een licht beschonken gevoel zijn we hotelwaarts teruggekeerd want meer zat er die avond niet in.
Dritter Tag
Vandaag stond het Pergamon museum op het programma. Bij mijn vorig bezoek aan Berlijn in 2009 was Pergamon gesloten. Terug pech. Er stond een megalijn te wachten. De moed zonk in onze schoenen. We gaan niet wachten, we keren een andere keer wel terug. Ik was een beetje ontgoocheld maar nam mij voor diezelfde dag nog eens te proberen. Dan maar rondlopen met onze Führer. Gezien het weer schitterend was is de wandeling goed meegevallen. Zelfs een garage met exclusieve auto's bezocht op Unter den Linden. Terrasje gedaan en dan toch beslist om nog eens te proberen bij Pergamon. Ditmaal hadden we meer geluk. We konden zelfs direct binnen. Eerst bezochten we het panorama. Heel mooi gedaan. We kregen een echt realistisch beeld van het Pergamon op zijn hoogtepunt. Daarna was het tijd om het museum zelf te bezoeken. Indrukwekkend hoe antieke gebouwen in quasi het geheel werden neergepoot in het museum. Zelfs een zijpoort van de monumentale ingangspoort van Babylon stond tentoon. Heb hier wel gemengde gevoelens bij. De Duitse archeologen die alles hebben opgegraven hebben er ook voor gezorgd dat het belangrijkst werd "geëxporteerd" naar Berlijn. Weer een doodmoe van het stappen en slenteren zijn we naar ons hotel gegaan om ons op te frissen en terug naar een restaurant te gaan. Resto Altes Europa was ongelooflijk gezellig en het eten was goed. Er werd ook goed gedronken, maar ja 't is vakantie.
De vermoeidheid begon te wegen. Pijnlijke knieën, voeten, ruggen waren het resultaat. Deze dag werd dus afgeweken van het programma. Een beetje meer relax. Terrasjes gedaan, het weer was nog steeds wünderbahr. Toch nog een bezoekje aan de koepel van de Joodse synagoge...pff niets speciaal, maar we hebben het wel gezien. We moesten op tijd zijn voor het laatste wapenfeit van de reis, nl. Wünderkammer in theater Chamäleon. We gingen dus rond 18h eten. Het was min of meer een verplicht nummertje, gewoon om de honger te stillen. Dan op naar Chamäleon, het oudste nog intacte theater van Berlijn wist Frank mij te vertellen. Nostalgisch interieur inderdaad. Marlène Dietrich heeft hier ook nog geweest. We zaten aan tafeltjes met lampjes. We bestelden een drankje en de show kon beginnen. Een Australische groep gaf een soort acrobatische performance die tamelijk uniek was. Wij als (ex) atleten konden dit optreden des te meer waarderen. De acteurs kregen een geweldig applaus van het enthousiaste publiek. Terug naar ons hotel want morgen was er de weg terug. Spijtig want er waren er die nog langer wilden blijven.
Ik ook.
Fünfter Tag
Dat was het dan. Allen nog één maal samen in de lobby van ons hotel. Afscheid nemen, afspraken maken en weg zijn we. Na het gebruikelijke gekibbel over elkanders rijstijl van CH en TT kwamen we behouden aan in Melle Vogelhoek.
Bedankt iedereen voor het aangename gezelschap en bedankt Führer voor de mooie organisatie.
ICH BIN EIN BERLINER !
SkyscrpR
